Φέτος ο συλλογός κλείνει τα 55 χρόνια λειτουργίας του (since 1969)!
Σύντομα θα ενημερωθείτε για την εκδήλωση εορτασμού τους.
40 Χρόνια ΣΕΦΕΒ! (1969-2009)
Με αφορμή τον εορτασμό των 40 χρόνων από την επανίδρυση του συλλόγου, το 2010, ο φίλος, αγαπητό μέλος, πρώην μέλος του ΔΣ και οργανωτικό μέλος της εκδήλωσης εορτασμού, Πασχάλης Αρχιμανδρίτης, έχει μαζέψει για εσάς, πρωτότυπες διηγήσεις, που εικονογραφούν την ιστορία του ΣΕΦΕΒ:
” Το έτος 2010 ήταν ένα σπουδαίο έτος για τον ΣΕΦΕΒ! Ο σύλλογος έκλεισε τα 40 χρόνια ύπαρξης του από την επανίδρυση του! Το γεγονός πως αναφέρθηκα σε „επανίδρυση“ προδίδει πως ο σύλλογος έχει επίσης μία προιστορία. Για εμάς τα νεά πρόσωπα στον χώρο του συλλόγου ήταν σπουδαίο να μάθουμε για τον παρελθόν του, γιατί αυτή η ιστορία δείχνει ποιος είναι ο χαρακτήρας και ποια είναι η ταυτότητα του.
Η διοργάνωση της εορταστικής εκδήλωσης για τον εορτασμό των 40 χρόνων ήτανε μία αφορμή να έρθω σε επαφή με παλαιά μέλη και πρώην στελέχη του διοικητικού συμβουλίου. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν πηγές ιστορίας και είναι μάρτυρες του παρελθόντος του συλλόγου. Στην πραγματικότητα πρόκειται μόνο για πέντε πρόσωπα, απο τα δεκάδες που πέρασαν από το Δ.Σ. ή από τα εκατοντάδες εάν θέλετε που υπήρξαν μέλη του. Δυστυχώς δεν στάθηκε δυνατόν να έρθω σε επαφή με άλλα σημαντικά πρόσωπα, είτε γιατί αυτά δεν ζούνε πλέον στην πόλη της Βιέννης, είτε γιατί τα ίχνη τους έχουν χαθεί για εμάς οριστικά.
Αυτό που ακολούθως παρατείθεται είναι το περιεχόμενο των συνεντεύξεων που είχα με τους πέντε καλεσμένους στην φάση της προετοιμασίας. Επίσης σύντομα βιογραφικά τους. Τέλος τα βιογραφικά των μουσικών μας. Και αυτά τα στοιχεία αποτελούν ένα μέρος της ιστορίας του συλλόγου πλέον.
Βεβαίως υπάρχουν πολλές πτυχές ακόμα της ιστορίας του συλλόγου οι οποίες μένουν ανεξερεύνητες. Ο σύλλογος διαθέτει ένα αρχείο από τα έτη της δεκαετίας του 80 μέχρι σήμερα. Δυστυχώς το αρχείο (έαν υπήρξε ποτέ) πριν την διάλυση, την περίοδο της ανόδου της χούντας στην Ελλάδα, έχει χαθεί. Υπάρχουν όμως ακόμα οι άνθρωποι που γνωρίζουν γεγονότα και καταστάσεις από εκείνα τα χρόνια. Η έρευνα της ιστορίας του συλλόγου αποτελεί σίγουρα μία σπουδαία εργασία η οποια θα εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια.
Θεολόγος, ιστορικός, Πασχάλης Αρχιμανδρίτης
Μέλος του Δ.Σ. για τα έτη 2008/9 και 2010
Περιεχόμενο των ομιλιών
Αλέξανδρος Ασημακόπουλος
Σήμερα γιορτάζει ο σύλλογος τα 40 (41 ) χρόνια από την επανίδρυση του. Ο πρώτος σύλλογος (που σταμάτησε τη δράση του το 1967) ήταν ένας σύλλογος δραστήριος και προσέφερε πολλά στην τότε κοινότητα των ελλήνων φοιτητών : υπήρχαν αθλητικές ομάδες, ομάδα Θεάτρου, Μουσικά συγκροτήματα. Η ενασχόληση με τα πολιτικά, είναι φαινόμενο που παρουσιάστηκε μετά το 1967/68. Το γεγονός της ανόδου της Χούντας στην Ελλάδα έφερε και την τάση πολιτικοποίησης μέσα στον ίδιο τον σύλλογο. Η κατάληψη της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας το Πάσχα του 1967 και ενώ η Θεία Λειτουργία ήταν ακόμα σε εξέλιξη αποτέλεσε σημείο τριβής στις σχέσεις συλλόγου και Εκκλησίας. Ο Σύλλογος αναγκάστηκε να παύσει την επίσημη λειτουργία του. (Παρόλα αυτά συνέχισε να συνέρχεται άτυπα). Παράλληλα με αυτό το γεγονός, ιδρύθηκε ο Σύλλογος “Hellenischer Studentenverband“ (δημιουργήθηκε κυρίως από έλληνες φοιτητές προσκείμενους στο δικτατορικό καθεστώς της Ελλάδος)
Το 1969 επιτυγνάνεται η επανίδρυση του φοιτητικού συλλόγου. Ο „Σύλλογος ελλήνων φοιτητών Βιέννης“ μετονομάζεται σε „Σύλλογο ελλήνων φοιτητών και επιστημόνων Βιέννης“. Ιδρυτικά μέλη του νέου φοιτητικου συλλόγου ήταν μεταξύ άλλων οι κύριοι Λεοντιάδης, Πελεκάνος, Χατζάκος, Τζάτζαρης. Η αντιπαράθεση με την χούντα ήταν το κύριο θέμα που απασχολούσε το Δ.Σ. Μία διαδήλωση διαμαρτυρίας στην ελληνική πρεσβεία εναντίον του διδακτορικού καθεστώτος είχε σαν αποτέλεσμα την σύλληψη του κ. Λεοντιάδη και άλλων. Πολλοί φοιτητές είχαν πρόβλημα με την ανανέωση του διαβατηρίου και της άδειας παραμονής τους στην Αυστρία. Ανα πάσα στιγμή υπήρχε κίνδυνος να απελαθουν στην Ελλάδα!
Νικόλαος Τζαφέρης
Ο κ. Τζαφέρης ανήκει στην γενεά των φοιτητών που ήρθαν στην Βιέννη μετά ή προς το τέλος της δικτατορίας στην Ελλάδα. Μεγάλο ρόλο έπαιζε αυτήν την περίοδο στην ελλήνική διασπορά της Βιέννης η “αποχουντοποίηση“. Αυτή η συζήτηση μεταφέρθηκε μέσα στον σύλλογο καί υπήρξε αντικείμενο αρκετών αντιπαραθέσεων μέχρι και το 1978. Την πολιτικοποίηση που γνώρισε η ελληνική κοινωνία την περίοδο της μεταπολίτευσης είχε την παράλληλη εξελιξη του και στον φοιτητικό σύλλογο της Βιέννης. „Για αυτήν την γενεά που δεν έχει γνωρίσει την δημοκρατία, η ενασχόληση με τον σύλλογο ήτανε μεγάλο σχολείο“ Παρόλα αυτά πρέπει να ειπωθεί ότι δεν υπήρχε καμία στρατηγική ή πολιτική για τον ελληνισμό της Βιέννης. Για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ιστορία του συλλόγου, όταν γίνονταν εκλογές για νέο διοικητικό συμβούλιο, οι υποψήφιοι „κατέβαιναν“ με ψηφοδέλτια κομματικών παρατάξεων. Από το 1977/ 78 παρατηρούμε μία μετατόπιση των θεμάτων ενδιαφέροντος του συλλόγου από τα πολιτικά ζητήματα και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα σε θέματα που αφορούσαν τους έλληνες φοιτητές στην Aυστρία.
Την περίοδο που δρούσε ο κ. Τζαφέρης, ο κ. Ασημακόπουλος, κ. Πετρακάκης, κ. Ιορδανόπουλος και άλλοι στον Σύλλογο είχε δρομολογηθεί μία προσπάθεια να δημιουργηθεί ομοσπονδία ξένων φοιτητικών συλλόγων στην Βιέννη. Ο Αρχικός σκοπός δημιουργίας της συγκερκιμένης ομοσπονδίας θα ήταν το δικαίωμα του passives Wahlrecht για το Ηochschulerschaft. Η αξιόλογη όμως αυτή προσπάθεια, η οποία υποστηρίχθηκε θερμά από τους αυστριακούς φοιτητές, με πρωταγωνιστές τους έλληνες φοιτητές, δεν είχε επιτυχία! Οι λόγοι ήτανε συγκεκριμένοι˙ Η αδυναμία συνεργασίας των τούρκων με τους κούρδους φοιτητές οδήγησε στην ναυάγηση του σχεδίου.
Κωνσταντίνος Πετρακάκης
Είναι γεγονός, πως ο φοιτητικός σύλλογος, και όχι μόνο, ήταν στο παρελθόν έντονα πολιτικοποιημένος. Η πολιτικοποίηση θεωρείται από πολλούς σήμερα ως κάτι μη θεμιτό. Ο φοιτητικός σύλλογος υπήρξε στο παρελθόν κοιτίδα υγειούς πολιτικοποίησης. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των μελών αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος του ίδιου του συλλόγου. Επρόκειτο εξάλλου για μία πολιτική αντιπαράθεση που γινόταν σε πολιτισμένο επίπεδο.
Οι εποχές αλλάζουν. Σήμερα ο σύλλογος, και κατά συνέπεια οι έλληνες φοιτητές και ελληνίδες φοιτήτριες της Αυστρίας είναι αντιμέτωποι με νέου είδους προβλήματα. Τα προβλήματα του φοιτητικού κινήματος δεν είναι πλέον μόνο φοιτητικού χαρακτήρα, είναι προβλήματα γενικότερα που αντιμετωπίζουν όλοι οι πολίτες μιας κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να αναφερθεί το πρόβλημα της ανεργίας, καθώς και η απουσία προοπτικών. Ένας άλλος ορατός κίνδυνος είναι η απολιτικοποίηση των νέων. Ένας ελληνικός φοιτητικός σύλλογος έχει σήμερα σίγουρα έναν λόγο ύπαρξης. Ποιος όμως είναι ο στόχος ενός τέτοιου συλλόγου; Ένα ερώτημα που δεν μπορεί να το απαντήσει κανείς άλλος παρά μόνο οι έλληνες φοιτητές και οι ελληνίδες φοιτήτριες.
Αντώνιος Κολιάδης
Στην ομιλία του Ο κ. Κολιάδης αναφέρεται στα βασικά γεγονότα της περιόδου απο το το 1998 έως το 2001, οπότε και διατέλεσε πρόεδρος του συλλόγου. Ποιες ήταν οι προτεραιότητες του συλλόγου; Ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του φοιτητικού συλλόγου; Είναι ερωτήματα που τότε όπως και σήμερα απασχόλησαν το Δ.Σ. και τα μέλη του.
Ο ίδιος ο κ. Κολιάδης πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τα του συλλόγου μόλις τρεις ημέρες πριν την διενέργεια των εκλογών για την αναδειξη του νέου Δ.Σ. Μας εξιστορεί μερικές χαρακτηριστικές αναμνήσεις του, καθώς και πως έλαβε την απόφαση να ασχοληθεί με τον σύλλογο.
Ο σύλλογος αναδιοργανώθηκε και αναζήτησε ερείσματα τόσο στην ελληνική κοινότητα της Βιέννης όσο και στην αυστριακή κοινωνία. Σπουδαία επιτυχία για τον σύλλογο υπήρξε η επανέκδοση του περιοδικού „η άκατος“, ενώ παράλληλα ο εορτασμος των 30 χρόνων απο την επανίδρυση του συλλόγου (το 2000) έδωσε μία νέα δυναμική. Η επιτυχία που γνώρισε το περιοδικό „η άκατος“ εκφράστηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, όταν άρθρο του περιοδικού, το οποίο συνέταξε ο κ. Σταύρου, βραβεύτηκε από τον τότε πρόεδρο της δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο. Το έργο του συλλόγου κορυφώθηκε με την διοργάνωση έκθεσης με θέμα τον Νίκο Καζαντζάκη στην εθνική βιβλιοθήκη της Αυστρίας.
Βιογραφικά στοιχεία των ομιλητών
Αλέξανδρος Ασημακόπουλος
Πρωτοήρθε στην Βιέννη το 1966 όταν άρχισε με τις σπουδές Αρχιτεκτονικής. Ήδη ως φοιτητής ασχολήθηκε με τα τουριστικά επαγγέλματα. Επάγγελμα, το οποίο εξασκεί μέχρι και σήμερα (ιδιοκτήτης τουριστικού γραφείου). Αποτελεί ιδρυτικό μέλος του „Συλλόγου ελλήνων φοιτητών και επιστημόνων στην Βιέννη“ (Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. απο το 1976 μέχρι το 1982) . Υπηρέτησε σ’ όλα τα πόστα του Συλλόγου, ενώ την περίοδο 1977/78 διετέλεσε πρόεδρος. Ιδρυτικό μέλος του „κοινωνικοπολιτιστικού συλλόγου“ (1982) Παράλληλα αποτελεί ιδρυτικό μέλος της ΠΑΣΠ Βιέννης (1975). Τέλος υπήρξε τα έτη 1978 έως 1982 πρόεδρος του UNION ausländischer Studentenvereine in Wien.
Νικόλαος Τζαφέρης
Γεννημένος το 1955, ήρθε στην Βιέννη το 1975 . Τα αρχικά του σχέδια ήτανε να σπουδάσει Ιστορία. Τελικά όμως τον κέρδισε η επιστήμη της κοινωνιολογίας. από το 1977 μέχρι και το 1981 ο κ. Τζαφέρης υπήρξε ομολογουμένος ένας από τους πιο δραστήριους προέδρους του του συλλόγου μας! Μία από τις πιο σημαντικές δραστηριότητες του στο πλαίσιο του συλλόγου ήταν και η προώθηση της ιδέας ίδρυσης ομοσπονδίας ξένων φοιτητικών συλλόγων στην Βιέννη. Είναι πατέρας δύο παιδιών, της Ειρήνης και του Φιλίππου.
Κωνσταντίνος Πετρακάκης
Γεννημένος το 1950 στην Αθήνα. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1973 πρωτοήλθε στην Βιέννη για διδακτορικές σπουδές . Επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει την στρατιωτική του θητεία. Το 1978 ήρθε για δευτερη φορά στην Βιέννη, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Υπήρξε ενεργό μέλος του Δ.Σ. τόσο του φοιτητικού συλλόγου όσο και του Κοινωνικοπολιτιστικού Συλλόγου της Ελληνικής Κοινότητας Βιέννης και Περιχώρων (ή Κοινότητα). Σήμερα είναι καθηγητής στο Department for Geodynamics and Sedimentology στο πανεπιστήμιο της Βιέννης. Είναι παντρεμένος με την κα. Αγγελική Μωκέλα. Είναι γονεις δύο παιδιών της Έλενα και της Έυας.
Αντώνιος Κολιάδης
Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της γερμανικής σχολής Αθηνών. Έζησε στην Βιέννη από το 1995 έως το 2005. Έχει σπουδάσει Βυζαντινές και Νεοελληνικές σπουδές και Γερμανική φιλολογία τόσο στην Βιέννη όσο και στην Αθήνα. Στην συνέχεια, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις, Διεθνές Δίκαιο και Διεθνή Οικονομικά (στη Διπλωματική Ακαδημία Βιέννης), ενώ υπήρξε δάσκαλος της νέας Ελληνικής στο πανεπιστήμιο Βιέννης και επιστημονικός συνεργάτης της Αυστριακής Ακαδημίας των Επιστημών. Από το 1998 έως το 2001 υπήρξε πρόεδρος του συλλόγου „Ελλήνων φοιτητών και επιστημόνων στην Βιέννη“. Ειδικότερα το έτος 1999/2000 υπήρξε αρχισυντάκτης του περιουδικού „η Άκατος“ (κατά την τρίτη περίοδο της κυκλοφορίας του). 2005, εισαγωγή στην Διπλωματική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών. Από το 2008 διατελεί χρέη Προξένου της Ελλάδος στο Βερολίνο .
Ιωάννης Σταύρου
Γεννημένος το 1970, κατάγεται από την κοινότητα Κοσμά Αρκαδίας. Στη Βιέννη ήρθε το 1991, όπου σπούδασε Ιατρική και ειδικεύθηκε ως Νευροχειρουργός στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Βιέννης. Σήμερα είναι επιμελητής στην νευροχειρουργική πτέρυγα του νοσοκομείου Wiener Neustadt. Είναι παντρεμένος με την Οκσάνα και μαζί έχουν μία κόρη: την Σοφία 10 μηνών.Επί σειρά ετών υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΦΕΒ. Ήταν αρχισυντάκτης σε όλες τις εκδοτικές περιόδους του περιοδικού «Η Ακάτος»(περιοδικό το οποίο εξεδιδε ο Σύλλογος). Δημοσίευμα του βραβεύτηκε ως το καλύτερο άρθρο στον ελληνικό τύπο της ομογένειας.
Βιογραφικά στοιχεία των μουσικών
Θεοδότη Αλεξάνδρου
H Θεοδότη Αλεξάνδρου γεννήθηκε 1990 στη Λευκωσία της Κύπρου. Από δέκα χρονών παρακολουθούσε μαθήματα φωνητικής, πιάνου, θεωρίας αρμονίας και αντίστιξης. Στα 17 της χρόνια πήρε με διάκριση το Grade 8 στη φωνητική ενώ τον επόμενο χρόνο πήρε τον τίτλο του ΑTCL DIPLOMA RECITAL IN VOICE επίσης με διάκριση. Βραβεύτηκε, έχοντας μια από τις πιο ψηλές βαθμολογίες στο Grade 8 φωνητικής. Τον ίδιο χρόνο πήρε το Grade 8 στη θεωρία και αρμονία και το Grade 7 στο πιάνο. Παρακολούθησε μαθήματα με την Tiziana Sojat, Ελένη Ελληνίδου, Αλεξία Παφίτη και Φώτη Μουσουλίδη. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις και έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς τραγουδιού. Από τον Οκτώβριο του 2009 σπουδάζει μουσικολογία στο πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Ευαγγελία Κουλιάνου
Γεννήθηκε το 1988 στην Καστοριά και μεγάλωσε στο Λιτόχωρο Πιερίας. Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία 4 ετών. Ήδη στα εννιά της χρόνια έδωσε το πρώτο κονσέρτο με την ορχήστρα του δημοτικού ωδείου Κατερίνης. Το 2003 πήρε παμψηφεί το δίπλωμα πιάνου με άριστα και το πρώτο βραβείο, καθώς και το δίπλωμα αρμονίας (με άριστα). Ανάμεσα στις διακρίσεις της σε πανελλήνιους διαγωνισμούς πιάνου ξεχωρίζει η υποτροφία που έλαβε για μια σειρά σεμιναρίων στο Λιντς της Αυστρίας. Το 2004 εισήχθε στο Bruckner Privatuniversität του Λιντς στην τάξη προετοιμασίας πιάνου. Ένα χρόνο αργότερα εισήχθει ομόφωνα στο Universität für Musik und darstellende Kunst Wien στην τάξη του καθ. Michael Hruby όπου φοιτά μέχρι σήμερα. Παράλληλα φοίτησε και στο Musikgymnasium Wien (λήψη απολυτηρίου το 2008). Εμφανίσεις ως σολίστ καθώς και με μουσική δωματίου σε Ελλάδα, Αυστρία, Γερμανία και Νότια Κορέα.
Χρύσανθος Γιαννικόπουλος
Γεννήθηκε το 1984 στην Αμαλιάδα Ηλείας. To 2002 αποφοιτεί από το Δημοτικό Ωδείο Αμαλιάδας παίρνοντας πτυχίο βιολιού και Αρμονίας. Δίνει συναυλίες σε πόλεις της Ελλάδας και στη Βιέννη όπου συνεχίζει την εκπαίδευσή του με τους καθηγητές Veronika Schulz και A. Winokurow. Το 2004 γίνεται δεκτός στο πανεπιστήμιο μουσικής και παραστατικών τεχνών της Βιέννης μετά από εισαγωγικές εξετάσεις και απ’ το 2006 συνεχίζει τις σπουδές σε επίπεδο μεταπτυχιακού στη σύνθεση και τα μουσικοθεωρητικά με τον καθηγητή Müller-Detlev Siemens. Πέρα απ’ τις κλασικές σπουδές έχει συνεργαστεί με διάφορα χορευτικά συγκροτήματα ελληνικών παραδοσιακών χορών για τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα και έχει συμμετάσχει σε διεθνή φολκλόρ φεστιβάλ.
40. jähriges Jubiläum des Vereins griechischer Studenten und Akademiker in Wien
Lebenslauf der Vortragenden und Inhalt der Reden
Alexandros Assimakopoulos
Er kam 1966 zum ersten Mal nach Wien und begann hier sein Architekturstudium. Schon während seiner Studienzeit beschäftigte er sich mit Tourismusmanagement. Heute ist er Besitzer eines Reiseunternehmens. Er ist Gründungsmitglied des Vereins „griechischer Studenten und Akademiker in Wien“ 1969 (Mitglied des Vorstandes von 1976 bis 1982). Innerhalb des Vorstands hat er bereits alle möglichen Positionen besetzt. In den Jahren 1977/78 war er Obmann. Gründungsmitglied des „Sozial-kultureller Verein der Griechischen Gemeinde in Wien“ 1982. Des Weiteren ist er Gründungsmitglied des PASP (Sozialistische Jugend) in Wien 1975. In den Jahren 1978-1982 war er Vorsitzender der „UNION“ ausländischer Studentenvereine in Wien.
Inhalt der Rede:
Der Verein feiert sein 40. Jähriges Bestehen seit seiner Wiedergründung. Der ursprüngliche Verein „griechische Studenten in Wien“ vermochte es, einiges für die Gemeinschaft der griechischen Studenten zu bieten: Sportgruppen, Musik und Theatergruppen etc. Erst ab 1967 begann sich der Verein mit politischen Themen zu beschäftigen. Grund dafür war der Machtübernahme der Militärdiktatur in Griechenland. Die Demonstration der Studenten gegen die Diktatur, vor der griechisch-orthodoxen Kirche während die Messe noch im Gange war, führte zu Reibungen zwischen der Kirche und dem Studentenverein. Der Verein wurde Polizeilich zwangsaufgelöst. Parallel zu diesem Ereignis wurde der „hellenische Studentenverband“ gegründet (die Gründer dieses Vereins unterstützten das Regime der Militärjunta, welches damals in Griechenland herrschte).
1969 wurde der Verein mit einer Änderung des Namens von Verein „griechischer Studenten in Wien“ zu Verein griechischer Studenten und Akademiker in Wien“ neu gegründet. Gründungsmitglieder dieses Vereins waren unter anderem die Herren Leontiadis, Pelekanos, Georgakopoulos, Hatzakos, Tzatzaris. Die Ablehnung der griechischen Militärdiktatur war Hauptthema für den Vorstand des Vereins. Als Folge einer Demonstration gegen die Militärdiktatur in der griechischen Botschaft wurden Herr Leontiadis, Ganas und andere Mitglieder verhaftet. Viele Studenten hatten Probleme ihren Reisepass und ihre Aufenthaltserlaubnis in Österreich zu erneuern. Eine Abschiebung nach Griechenland war ständig zu befürchten.
Nikolaos Tzaferis
Im Jahr 1955 geboren, kam er 1975 als Student nach Wien. Sein ursprünglicher Plan war Geschichte zu studieren. Er hat sich schließlich für das Studium der Soziologie entschieden. Von 1977 bis 1981 war er im Vorstand des Vereins „griechischer Studenten und Akademiker in Wien“. Als eine der wichtigsten Initiativen des Vorstands gilt der Versuch einen Dachverband aller ausländischen Studentenvereine in Wien zu gründen. Nikolaos Tzaferis ist Vater von zwei Kindern.
Inhalt der Rede:
Herr Tzaferis gehört zu der Generation der Studenten die gegen Ende der Militärdiktatur in Griechenland nach Wien kamen. Einen Abstand von dieser Militärdiktatur zu nehmen spielte unter den Griechen im Ausland eine wichtige Rolle. Dieses Thema führte im Verein zu Gegenüberstellungen bis zum Jahre 1978. Die Politisierung welche die griechische Gesellschaft während dem Regierungswechsel erfuhr, durchlebte auch der Verein „griechischer Studenten und Akademiker in Wien“. Für die Generation die keine Demokratie erlebt hat, war das Engagement im Verein ein gute Schule“. Trotz all dem gab es keine klare Politik oder Strategie für die Griechen Wiens. Für einen längeren Zeitraum wurden die Kandidaten für den Vorstand des Vereins nach einem Schema gewählt, ähnlich der politischen Parteien. Seit 1977/1978 gibt es eine Verlagerung des Schwerpunkts von politischen Themen, hin zu Themen die griechischen Studenten in Österreich beschäftigten.
In dem Zeitraum in dem die Herren Tzaferis, Assimakopoulos, Petrakakis, Iordanopoulos und andere tätig waren, gab es den Versuch einen Verband für ausländische Studentenvereine zu gründen. Der ursprüngliche Zweck eines solchen Verbands war das Recht auf passives Wahlrecht für die österreichische Hochschülerschaft. Der Versuch diesen Verband zu gründen blieb trotz Unterstützung durch österreichische Studenten erfolglos. Grund dafür war die mangelnde Zusammenarbeit zwischen türkischen und kurdischen Studenten.
Antonios Koliadis
Er ist 1976 in Athen geboren und maturierte in der deutschen Schule in Athen. In Wien lebte er zwischen 1995 und 2005. Er studierte an der Universität Wien und an der Universität in Athen Byzantinistik, neugriechische Philologie, als auch deutsche Philologie. Während seines Aufbaustudiums an der Diplomatischen Akademie Wien studierte er Internationale Beziehungen, Recht und Wirtschaft. Während seines Studienaufenthaltes in Wien war Herr Koliadis wissenschaftlicher Mitarbeiter der Österreichischen Akademie der Wissenschaften und unterrichtete Neugriechisch an der Universität Wien. In den Jahren 1998 bis 2001 war er Obmann des Vereins „griechischer Studenten und Akademiker in Wien“ und in den Jahren 1999 und 2000 parallel dazu Chefredakteur der Zeitschrift “AKATOS”. Seit dem Jahr 2005 steht er im Dienst des diplomatischen Dienstes des griechischen Außerministeriums. Seit 2008 hat er den Posten des griechischen Konsuls in Berlin.
In seiner Rede wird Herr Koliadis über die wichtigsten Ereignisse in den Jahren 1998 bis 2001 sprechen, in denen er Obmann des Vereins war. Welche waren die Prioritäten des Vereins? Was waren die Ziele des Vereins? Dies sind grundlegende Fragen die damals, sowie heute, den Verein beschäftigen.
Herr Koliadis wird uns einige seiner Erinnerungen schildern und über die Gründe sprechen, die ihn dazu bewegt haben an dem Geschehen im Verein teilzunehmen.
Der Verein wurde reorganisiert und legte den Grundstock für künftige Netzwerke und fruchtbare Kontakte sowohl seitens der griechischen als auch der österreichischen Gemeinde. Ein großer Erfolg des Vereins war die erneuerte Herausgabe der Zeitschrift „Akatos“. Der Erfolg der „Akatos“ erreichte seinen Höhepunkt als ein Artikel der Zeitschrift, geschrieben von Herrn Stavrou, vom damaligen Präsidenten der hellenischen Republik Kostis Stefanopoulos mit einem Preis ausgezeichnet wurde. Als Höhepunkt der Veranstaltungen, die der Verein unter seinem Vorsitz organisiert hatte, gilt die Ausstellung mit dem Thema „Nikos Kazantzakis in Wien“ in der österreichischen Nationalbibliothek.
Ioannis Stavrou
Er ist 1970 geboren und stammt aus der Gemeinde Kosma in Arkadia. 1991 kam er nach Wien um Medizin zu studieren. Er spezialisierte sich in Neurochirurgie in der Universitätsklinik in Wien. Heute ist er Oberarzt an der neurochirurgischen Abteilung der Wiener Neustadt Krankenhaus. Er war Mitglied des Vorstandes im Verein „griechischer Studenten und Akademiker in Wien“. Er war der Herausgeber der Zeitschrift „Akatos“ (eine Zeitschrift, welche der Verein eine Zeit lang publiziert hatte). Einer seiner Artikel wurde 2001, als der beste Artikel unter denjenigen des griechischen Diasporajournalismus, mit einem Preis ausgezeichnet. Er ist verheiratet und hat eine Tochter.
Konstantin Petrakakis
Geboren ist er 1950 in Athen. Er studierte Physiognostik an der Universität von Athen (eine Studienrichtung die heute nicht mehr existiert). 1973 kam er für sein Doktoratstudium nach Wien. Danach kehrte er zurück nach Griechenland um seinen Wehrdienst abzuleisten und kam 1978 nach Wien wo er bis heute blieb. Er war Vorstandsmitglied des Vereins „griechischer Studenten und Akademiker in Wien“ als auch des Soziokulturellen Vereins der griechischen Gemeinde in Wien und Umgebung. Heute ist er Professor im Department für „Geodynamics and Sedimentology“. Er ist verheiratet und hat zwei Kinder.
Inhalt der Rede:
Tatsache ist, dass der Studentenverein in der Vergangenheit stark politisiert war. Dies wird von der Mehrheit heutzutage als nicht statthaft betrachtet. Politik war ein wichtiges Thema innerhalb des Vereins welches zu Disputen führte die jedoch auf kultiviertem Niveau ausgetragen wurden.
Die Zeiten haben sich geändert. Der Verein und auch die griechischen Studenten sind heutzutage mit anderen Problemen konfrontiert. Diese Probleme sind nicht nur für die Studenten relevant, sondern beschäftigen die gesamte Gesellschaft. Zu diesen Problemen gehören auch die Arbeitslosigkeit und das Fehlen von Zukunftsperspektiven. Eine weitere Tatsache die Sorge bereitet, ist die Tendenz der jungen Leute Abstand von der Politik zu nehmen. Es gibt genügend Gründe für einen griechischen Studentenverein zu existieren. Was sind jedoch die Ziele eines solchen Vereins? Auf diese Frage können nur die griechischen Studenten und Studentinnen eine Antwort geben.
Lebenslauf der Musiker
Theodoti Alexandrou ( theodoti_miaou@hotmail.com )
Sie wurde 1990 in Nikosia (Zypern) geboren. Seitdem sie 10 Jahre alt war, erhielt sie Musikunterricht (Klavier, Theorie von Musik und Harmonielehre, Phonetik). Im Alter von 17 erwarb sie mit Auszeichnung das „Grade 8“ für Phonetik. Ein Jahr später erwarb sie das „Grade 8“ für Theorie von Musik und Ηarmonielehre und das „Grade 7“ für Klavier. Im gleichen Jahr (2007)erhielt sie das „ATCL Diploma recital in voice“ ebenfalls mit Auszeichnung. Bekannte Musikerinnen und Musiker waren ihre LehrerInnen: Tiziana Sojat, Eleni Ellinidou, Alexia Paphtiti, Fotis Mousoulidis. Sie nahm an vielen Musikveranstaltungen teil und wurde in Wettbewerben ausgezeichnet. Seit Oktober 2010 studiert sie Musik an der Universität Wien.
Evangelia Koulianou ( eva_face@hotmail.com )
Sie wurde 1988 in Kastoria geboren. Aufgewachsen ist sie in Litochoro in Pieria. Mit 4 Jahren hat sie ihren ersten Klavierunterricht erhalten. Als sie 9 Jahre alt war, gab sie ihr erstes Konzert mit dem Orchester der Musikschule in Katerini. 2003 hat Evangelia das Klavierdiplom mit Auszeichnung, sowie das Harmonielehrediplom erhalten. Unter den Auszeichnungen bei panhellenischen Wettbewerben war ein Stipendium für Klavierseminare in Linz, OÖ dabei. 2004 hat sie in der Vorbereitungsklasse an der Bruckner Privatuniversität studiert. Ein Jahr später hat sie die Aufnahmeprüfung an der Universität für Musik und darstellende Kunst bestanden, wo sie bis heute in der Klavierklasse von Michael Hruby studiert. Parallel besuchte sie das Musikgymnasium Wien wo Sie 2008 die Matura erwarb. Sie hatte zahlreiche Auftritte als Solistin und mit Zimmermusik in Griechenland, Österreich, Deutschland und Südkorea.
Chrysanthos Giannikopoulos ( c.giannikopoulos@students.mdw.ac.at )
Geboren 1984 in Amaliada, Ilias. 2002 erhielt er das Diplom für Geige und Harmonie von der Musikschule in Amaliada. Nachdem er zahlreiche Konzerte in verschiedenen Städten Griechenlands und schließlich auch in Wien gegeben hatte, begann er seine Ausbildung in Wien mit den Professoren V. Schulz und A. Winokurow. Er wurde 2004 an der Universität für Musik und darstellende Kunst aufgenommen und seit 2006 führt er sein Masterstudium in Musikwissenschaft und Komponieren mit Professor Müller-Detlev Siemens fort. Zusätzlich zu seiner akademischen Ausbildung hat er vier Jahre mit mehreren Volksmusikgruppen zusammengearbeitet und an internationalen Volksmusikfesten teilgenommen.
Nikoleta Kourtoglou
1980 wurde sie in Athen geboren und hat ihren Ursprung aus Serres und Mytilini. Seit ihrem 8. Lebensjahr erhielt sie Musikstunden für Harmonium. Sie wurde sechs Jahre lang in griechischer und internationaler Musik, Theorie und Solfege unterrichtet. Seit ihrer Jugend schreibt sie Gedichte und komponiert eigene Musikstücke. Das Lied welches sie heute vorträgt heißt „Für einen Kuss“. Sie beschreibt es folgendermaßen: „ Es ist ein Lied, das sehr realistisch ist und Schritt für Schritt die Gefühle beschreibt die ich empfunden habe auf meiner ersten Reise nach Wien, im März 2008, als ich in einen Mann aus Österreich verliebt war. Eine Reise von Athen nach Wien, eine Liebe die unerfüllt blieb und wenige Minuten nach einem einzigen Kuss ihr Ende nahm und diesem Lied seinen Namen gab“. Nikoleta hat an dem TEI in Athen, im Department für „Wirtschaft und Verwaltung im Tourismus“ studiert. Derzeit macht sie ein Praktikum beim Wiener Tourismus Verband.